misafir yastığı aldım bugün .. beni yalnız bırakmayan cankuşlara ve uzuuun yoldan gelecek beklenen konuğa..
ne zormuş diye her fırsatta ağlıyorum ya aslında mutluyum ya ..bi evim bi işim var ..cankuşlarla keyiflenen kocaman haftasonlarım var.. artık gel be yavru dediğim en beklenen var .. düşünüyorum da .. ne garipmiş bilmediğin bi şehri kendin için öğrenirken bi kuple de bi başkasının olası gelişinde ona göstermek için öğrenmek .. bütün "elit" mekanların zihninde listesini çıkarıp gelesilere sunmak .. bütün keyifli planları 23ü haftasonunda 2güne nasıl sıkıştırırırm hesabı yapmak ..
öyle düşündüm mutlu oldum dur dedim bu hissiyatı 2 kuple yazıya dökeyim .. bu arada yazım direk sanadır bacım özgem ..
geçen ki fazla kapalı olmuş kanımca ben gizli özne olup yüklemimi zor kaldırırken nesne olmayan bir sürü nesne geldi önüme .. oysa hem gizli özneydim hem kapalı anlamlarda nesneye yüklemler biriktiriyordum .. ne nesnemin haberi vardı yüklemlerden ne de ben yüklemlerin hepsini hakkıyla yüklenebiliyordum ..
19 Nisan 2010 Pazartesi
18 Nisan 2010 Pazar
neyse..
özledim seni ..
bilmediğimi görmediğimi özledim seninle ,, sana yüklediğim anlama sığınıp özledim seni her görmediğim anda her beraber geçirebileceğimiz anı düşünüp .. aklımda kurup .. bi kuple de yazıp .. şimdi "o" olsaydı böyle düşünürdü bak işte şu anda bu tepkiyi verirdi dedim gözlerimi hafif kısıp hayaline dalıp .. gözlerine bakabildiğim kısıtlı anlar geldi sonra aklıma , daldığım hayallerin en güzeli orda başlayıp orda son buluyordu zaten .. en gerçeği oydu hayallerin .. belki bnim olmayasıydın ama aslında benimdin .. bu muhabbet böyle uzayıp giderdi de sündüresim yoktu hayaldi nihayetinde ..
sonra sustum ,, daha çok sustum .. özledim ama sen bilemedin ..
bilmediğimi görmediğimi özledim seninle ,, sana yüklediğim anlama sığınıp özledim seni her görmediğim anda her beraber geçirebileceğimiz anı düşünüp .. aklımda kurup .. bi kuple de yazıp .. şimdi "o" olsaydı böyle düşünürdü bak işte şu anda bu tepkiyi verirdi dedim gözlerimi hafif kısıp hayaline dalıp .. gözlerine bakabildiğim kısıtlı anlar geldi sonra aklıma , daldığım hayallerin en güzeli orda başlayıp orda son buluyordu zaten .. en gerçeği oydu hayallerin .. belki bnim olmayasıydın ama aslında benimdin .. bu muhabbet böyle uzayıp giderdi de sündüresim yoktu hayaldi nihayetinde ..
sonra sustum ,, daha çok sustum .. özledim ama sen bilemedin ..
4 Nisan 2010 Pazar
mutlu pazar
ve iki haftalık bekleyiş sonunda muutlu pazarıma erdim .. nası bi mutluluk huzur sormayın gitsin .. özenin diye değil ama .. biliyorum ki haftaya gene yalnız ve bi o kadar da mutsuz bi pazar geçiricem ama varya .. bu bana doping olur .. 1 ay gider ..
evime geldim sonunda .. annemin koynunda uyuyup babama nazlandığım evimdeyim .. taze bir hayat kuran olarak en çok yaşadığım sorun şüphesiz aile özlemiydi .. herşeye bi şekilde dayanılıp alışılıyordu çünkü gözümde .. karanlık yolum bile artık o kadar korkunç gelmiyodu .. ama anne denince gözlerim destursuz doluyodu .. hele son hafta sessizliğimin nedenini soran herkese koşulsuz göz yaşı döktüm .. haydarpaşaya giderken yağan yağmur sinirlerimi bozmadığı gibi ıslananlara güldüm kendim kuruymuşçasına .. hani tren durdu da indim ya .. havanın kokusu bile değişikti .. babama da koştum atladım ya boynuna .. işte güvende hissetmek ,, işte sımsıkı sarılmaktı .. artık dünya yansa bana bişey olmazdı .. babam yanımdaydı , beni de herşeyden korurdu .. eve geldiğimde prensestim .. gül kokulu pamuktum .. yediğim önümde yemediğim arkamdaydı,, minicik kız küçücük evlattım .. bebektim .. sakınılan saklanandım ..
bir ay içinde nefret ettiğim kahvaltı şölendi .. ne yenen sıcacık su börekleri ne reçellerdi özel ,, karşımda annem gülüyodu .. kardeşim bana özel erken uyanmıştı babam pervaneydi .. ne huzur ne mutluluktu ,, meğer ne güzel şeyler varmış benim hayatımda da bilememişim kıymetini ,, kendi rengimi görmeyip başkalarına sevdalanmış düşmüşüm yollara ..
hele bir pazar yaşadım dostlar başına ,, 2 defa kahvaltı yaptım .. hava nasıl güzel .. zaman kısıtlı ,, yetişcekler çok ama ben huzurluyum mutluyum ya .. ne sakarlığım var burda ne tavşan gözlerim .. kurtarılmış arazimdeyim ,, harikalar diyarımdayım ..
sonra akşam çöküyo .. pazartesi geliyo .. annem valize ne koysak diye düşünmeye başladı bile , zayıf gördü bni nasıl beslesem de kendine getirsem diye içten içe üzülüyo .. gitme vakti yaklaşıyo ,, cennetten çaldığım iki günüm bitiyo .. yok pişman değilim kararlarımdan da hani bu kadar zor olacağını da tahmin etmemiştim dürüst olmalı .. ağlamak yok dedim hatta söz bile verdim ama yok ben bu gece de annemle uyuycam ..
evime geldim sonunda .. annemin koynunda uyuyup babama nazlandığım evimdeyim .. taze bir hayat kuran olarak en çok yaşadığım sorun şüphesiz aile özlemiydi .. herşeye bi şekilde dayanılıp alışılıyordu çünkü gözümde .. karanlık yolum bile artık o kadar korkunç gelmiyodu .. ama anne denince gözlerim destursuz doluyodu .. hele son hafta sessizliğimin nedenini soran herkese koşulsuz göz yaşı döktüm .. haydarpaşaya giderken yağan yağmur sinirlerimi bozmadığı gibi ıslananlara güldüm kendim kuruymuşçasına .. hani tren durdu da indim ya .. havanın kokusu bile değişikti .. babama da koştum atladım ya boynuna .. işte güvende hissetmek ,, işte sımsıkı sarılmaktı .. artık dünya yansa bana bişey olmazdı .. babam yanımdaydı , beni de herşeyden korurdu .. eve geldiğimde prensestim .. gül kokulu pamuktum .. yediğim önümde yemediğim arkamdaydı,, minicik kız küçücük evlattım .. bebektim .. sakınılan saklanandım ..
bir ay içinde nefret ettiğim kahvaltı şölendi .. ne yenen sıcacık su börekleri ne reçellerdi özel ,, karşımda annem gülüyodu .. kardeşim bana özel erken uyanmıştı babam pervaneydi .. ne huzur ne mutluluktu ,, meğer ne güzel şeyler varmış benim hayatımda da bilememişim kıymetini ,, kendi rengimi görmeyip başkalarına sevdalanmış düşmüşüm yollara ..
hele bir pazar yaşadım dostlar başına ,, 2 defa kahvaltı yaptım .. hava nasıl güzel .. zaman kısıtlı ,, yetişcekler çok ama ben huzurluyum mutluyum ya .. ne sakarlığım var burda ne tavşan gözlerim .. kurtarılmış arazimdeyim ,, harikalar diyarımdayım ..
sonra akşam çöküyo .. pazartesi geliyo .. annem valize ne koysak diye düşünmeye başladı bile , zayıf gördü bni nasıl beslesem de kendine getirsem diye içten içe üzülüyo .. gitme vakti yaklaşıyo ,, cennetten çaldığım iki günüm bitiyo .. yok pişman değilim kararlarımdan da hani bu kadar zor olacağını da tahmin etmemiştim dürüst olmalı .. ağlamak yok dedim hatta söz bile verdim ama yok ben bu gece de annemle uyuycam ..
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)