4 Nisan 2010 Pazar

mutlu pazar

ve iki haftalık bekleyiş sonunda muutlu pazarıma erdim .. nası bi mutluluk huzur sormayın gitsin .. özenin diye değil ama .. biliyorum ki haftaya gene yalnız ve bi o kadar da mutsuz bi pazar geçiricem ama varya .. bu bana doping olur .. 1 ay gider ..

evime geldim sonunda .. annemin koynunda uyuyup babama nazlandığım evimdeyim .. taze bir hayat kuran olarak en çok yaşadığım sorun şüphesiz aile özlemiydi .. herşeye bi şekilde dayanılıp alışılıyordu çünkü gözümde .. karanlık yolum bile artık o kadar korkunç gelmiyodu .. ama anne denince gözlerim destursuz doluyodu .. hele son hafta sessizliğimin nedenini soran herkese koşulsuz göz yaşı döktüm .. haydarpaşaya giderken yağan yağmur sinirlerimi bozmadığı gibi ıslananlara güldüm kendim kuruymuşçasına .. hani tren durdu da indim ya .. havanın kokusu bile değişikti .. babama da koştum atladım ya boynuna .. işte güvende hissetmek ,, işte sımsıkı sarılmaktı .. artık dünya yansa bana bişey olmazdı .. babam yanımdaydı , beni de herşeyden korurdu .. eve geldiğimde prensestim .. gül kokulu pamuktum .. yediğim önümde yemediğim arkamdaydı,, minicik kız küçücük evlattım .. bebektim .. sakınılan saklanandım ..

bir ay içinde nefret ettiğim kahvaltı şölendi .. ne yenen sıcacık su börekleri ne reçellerdi özel ,, karşımda annem gülüyodu .. kardeşim bana özel erken uyanmıştı babam pervaneydi .. ne huzur ne mutluluktu ,, meğer ne güzel şeyler varmış benim hayatımda da bilememişim kıymetini ,, kendi rengimi görmeyip başkalarına sevdalanmış düşmüşüm yollara ..

hele bir pazar yaşadım dostlar başına ,, 2 defa kahvaltı yaptım .. hava nasıl güzel .. zaman kısıtlı ,, yetişcekler çok ama ben huzurluyum mutluyum ya .. ne sakarlığım var burda ne tavşan gözlerim .. kurtarılmış arazimdeyim ,, harikalar diyarımdayım ..

sonra akşam çöküyo .. pazartesi geliyo .. annem valize ne koysak diye düşünmeye başladı bile , zayıf gördü bni nasıl beslesem de kendine getirsem diye içten içe üzülüyo .. gitme vakti yaklaşıyo ,, cennetten çaldığım iki günüm bitiyo .. yok pişman değilim kararlarımdan da hani bu kadar zor olacağını da tahmin etmemiştim dürüst olmalı .. ağlamak yok dedim hatta söz bile verdim ama yok ben bu gece de annemle uyuycam ..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder