Kocaman bir masanin etrafinda , her biri bir digerinden pekte farkli olmayan gunler yasayan , her biri kendi kucuk dunyasini kurtaran , hayati sirtlanmis , arada sikayet etseler dahi asla isyan etmeyen anne ve babalar otururmus .. Bunlarin ufak tefek birer ikiserde cocuklari varmis .. Anne babalar masada dunya kurtarir , cocuklar bez bebeklerin ebeveyni olur, radyodan da inceden muzeyyen senar sakirmis ..
Sarki degismis, birden bisey olmus .. Sanki oda birden aydinlanmis .. Babalardan biri birden susturmus tum babalari .. Cabuk demis acin su radyonun sesini .. Ve simdiye kadar sarkilari dinledigini bile bilmedigimiz baba , yanindaki annenin elini tutup gozlerine bakip " bak " demis .. " ne caliyo .. Hatirladin mi ? Bizim sarkimiz .." baslamis oda muzeyyen senarla parlarken gozlerinin ta bebegi .. Bir bahar aksami rastladim size,Sevinçli bir telaş içindeydiniz,Derinden bakınca gözlerinize, Neden başınızı öne eğdiniz?..
Ve oradaki cocuklardan biri , birden farketmis .. Onlarin aslinda sadece anne ve baba olmadigini .. Aslinda bir birini cok seven birer asik oldugunu birbirinin gozlerinin icinde bogulurken anne ve babasi ..
Gulumsemis en icten .. Bi huzur .. Anlamsiz bi mutluluk cokmus ustune .. Bi daha hic kalkmamis .. O geceden sonra , her gece dua edermis yatarken Allah'a acip avuclarini .. O'na babasi gibi koca versin diye ..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder