hissiyatımın karanlık odası

kucak dolusu merhaba sevgili bloğum ..

şöyle bi sabah şekeri edasıyla giriş yapayım dedim .. iyi düşünüp yazayım amanda düşüneyim ki pozitif kalayım .. evet bir girizgahı daha elime yüzüme bulaştırdım .. neyse lan sen geç burları salla .. gelişme iyi olucak valla bak ..

bu ara özlemlere daldım .. annemleri 1 ayı aşkın süredir görememek ve daha da vaktin olması can sıktı ve beni saçma buhranlara itti sanırsam .. çok özledim lan .. onları bulamadıkça da sağa sola sarıyorum .. bi taraftan yeni anılar oluştururken yeni hayatıma bi taraftan da eskileri çıkarıp çıkarıp koyuyorum önüme .. 10 yıl öncesinden çok önemsiz görünen bi an düşüyo aklıma .. jestler mimikler herşey tekrar yaşanıyo akıl sahnemde .. bolca özlem kaplıyo tekrar bünyemi .. tam evet oldum ben, baya becerdim diyorum .. bi anı minicik keyifli geçmişte kalmış bi anı dağıtabiliyo .. olsun ama bunu da seviyorum . hani hepsi benim ya .. düşünüyorum bazen .. acaba hata mı yaptım kalkıp gelmekle ,, acaba daha bi mutlu olur muydum kalsam dizinin dibinde memleketimin .. ama nefes alamıyodum artık .. daraltmıştı tüm sokakları ,, insanları ,, havası ..

peki bu ne yaman çelişkidir böyle .. orda burayı özlemek .. denizi anmak her fırsatta .. burda da eksik kalıp tamam olamamak .. ne oraya ne buraya tam evim diememek .. ne garipmiş yarım kalmak .. tamam olmayı beklemek .. ama zaman bilememk .. ööyle beklemek .. olur mu bilmeden ..

gene çok yoruldum heralde .. kendimden bile sıkıldım yazarken .. neyse cancağzım olmadı bu sefer ,, idare ediver ..aklımdan geçenleri göreyim diye bi yazayım dedim ama gördün ya çok dağınıklar burda bile toplanmadılar ..

selametle ..