sessss

çok fazla ses var .. ses .. ne enteresan kelime ,, yansıma sözcük zannederim .. ssss ss seesss ..

içimde ve dışımda çok fazla ses var .. hiç susmuyo içimdeki minik canavarlar .. (ay ne sevimli betimledim) dışımdakiler .. onlar hiç sevimli değil .. minikte değil.. fare gibiler .. önce uyuşturup beynimi sonra istikrarlı bir yavaşlıkla ama emin adımlarla ilerliyorlar .. üstümde anlamsız varsaydığım bir rehavet .. mutsuzluğun verdiği uyuşma hali .. sonra tüm zamanlar geç ..
tam değil hiç bişey .. sevinçler zaten eksik , hüzünler beklemede .. ne tuhaf insanın kişisel kontrolü , ama demişti bana gittiğim yaşam koçu.. bu kadar kasma , bastırma duygularını diye , kanser olursun dedi ,, olmayan hastalığıma içlendim ben de yapamadım aksini .. öğrenmedim çünkü ,, öğretmedim kendime . alıştırmadım belkide .. hep korktum duyguların fazlasından. hep bi kontrol gereksinimi bünyemde .. bi erteleme .. nazımın dediği gibi ,, en güzel günler henüz görülmemiş olanlar ..

ya ağladım ince ince ya sustum tümden .. benimsedim karakterime en ters durumu.. beklemeyi .. içimde kuş olup uçma isteği , bi ayağım deniz seviyesinde .. karşımda havuzda banyo yapan martılar.. bide duyduğum en kötü haber .. bebekler ölmemeli .. bu en ağır ses .. bebekler ölmemeli .. madem doğuyolar , bu kadar çabuk ölmemeliler .. annesi var onun , en eski dostu ,, 9 aylık derin mazi .. napıcak o toprak onunla? böceklere kaç gün yem olacak? bu kadar mı susadı can'a toprak? benim düşünmeye tahammül edemediğim acıları insanlar yaşamamalı .. sabır bazen gelmiyo hemen çağırınca .. çok çok çağırıyorum bebeğin ailesi için onu .. ince ve derinden .. umarım çabuk gelir ,, gelmez ama , böyle büyük bi acıya sen olsan gelir misin zırt diye ?

ve ben .. bazen büyük mutluluklar istiyorum , tahayyül dahi edemediğim anlarda ..