ekim sıkıntısı , kasım sancısı

özledim çok ..

tek acımın dizlerimdeki yaralarda olduğu günleri özledim .. sonra kurduğum hayalleri ve o hayallerin zamanlarını özledim .. misal 10 yıl öncesini .. ergen bunalımlarımı ve saçlarım çirkin olduğu için sahip olduğum intihar eğilimlerimi özledim .. misal üniversiteyi kazandığım günü özledim .. emreyle sonuçlarımıza baktığımız o andaki şaşkınlık ve gururu, peki şimdi n'olucak hissiyatını .. kardeşimin çikolatasından aşırdığım , sokakta tozun toprağın içinde pespaye kaldığım günleri özledim ..

sesimin gür çıktığı , güçlü günlerimi özledim .. ananemi özledim sonra babanemi .. çok özledim hemde .. yalan söylemediğim , makyaj yapmadığım veya makyajımın akmadığı günleri özledim .. her sabah kendimi avutup , her akşam ağlamadığım günleri ..dünyanın merkezini kendim sandığım günleri özledim.

ben mutlu olmayı özledim .. bişeylerin gerçekten olabildiğini , yoluna girebildiğini , ideallerin gerçekleşebileceğini görmeyi özledim ..

aptal diziler ve diğerleri

oysa herşey ziyadesiyle kolaydı dizilerde .. ha filmlere lafım yok .. en azından iyi kurgulanmış olanlarına , yoksa uzun kulaklı alienlerin sağdan sola zırt zırt ışınlandığı, uzay gemisinde sürekli bişeylerin bozulduğu , öhömmm ondan başka hiçkimse bunu çözemez tadındaki saçma polisiyeler hala makul gelmiyor ..

lakin ben dizileri çok kıskanıyorum. haset duygularım evet, en son bunlara el attı . kuşu, kelebeği, şarkıların bazı notalarını , sezonluk ama asırlık yaz çiçeklerini , sahaflardaki eski kitapları ve hatta şezlongları da kıskandıktan sonra sıra buna geldi . mesela kardeleni kıskanmadım aslında hiç .. yazıktı zira ona .. çok misyonu vardı hayatta.. sırf o mevsime programlandığı için doğuşu, karları delmeliydi o hep. insanlara azmin , başkaldırışın ve gücün simgesi olmalıydı. hiç sormadılar ona zannediyorum ki hangi mevsimde doğmayı tercih ettiğini .. ilkbahar iyi bir mevsimdi bence doğuşu için .. yazın habercisi .. ne çok sıcak yapraklarını yakmaya ne de köklerini üşütecek kadar soğuk ..

öyle miydi diziler .. hep bi ahenkle ilerliyor .. gerileceğini 10 dakika önceden sinyallerle alıyor dizi karakteri .. hürrem bi sezonda 87477893 tane çocuk doğurup gelinlik çağına getirebiliyor , bugün çok meşgulüm diyen adam akşama kadar toplantı odasında yalandan gerilim yaşıyor .. çoğu dizi karakterine Allah katından çuval çuval para iniyor ki işe güce bakmıyor.. akşama kadar cam çiçeği gibi gelen geçeni izleyip köşe başında amcasının kaynının torunuyla falan fingirdiyor. 8 bilinmeyenli denklem çözercesine, hayatın anlamını bulurcasına  ya da asgari maaşla ay sonunu getiren aile babası misali dertleniyor , dalıp gidiyor her boş (!) anında ..  tüm ergenler intihara niyetleniyor , sıkışan ayılıp bayılıyor , olmadı deliriyor.

amma ve lakin .. öyle mi ki gerçek hayat ? ayın sonu gibi başı  da gelmiyor. sıkıştığında bayılmayı bırak sesi bile çıkmıyor insanın .. ne şişe dibinde arayabiliyorsun kaybolan seni (zira ertesi gün işe gidiyorsun çakı gibi) ne de delirebiliyorsun seni gün be gün kamburlaştıran hüznüne müteakip..

oysa delirsem .. martı olup uçsam, alsam sırtıma bi çanta keşfi aleme çıksam, kaybolsam da bulunamasam .. herşey kırmızı olsa misal , yada çiçek .. hiç kış gelmese de ben üşümesem hiç .. misal üzülmesek artık hiç .. telefon çalsa , ya da kapı .. bi kapı açılsa önümde .. yepyeni .. istediğim gibi .. misal evim olsa bembeyaz.. misal kabus olsa bunlar .. apaydınlık sabaha uyansam , çok güzel bi kahvaltıya gitsem yeniköye .. sevdiğimle ..

Kardelen ayse

Hayatimda bi cok betimleme sifati oldu.. İyi dedim rutin, can sikici bisry yokken etrafta .. Cok iyiyim dedim annemlerle yaptigim bayram tatilinin ardindan.. Mukemmelim dedim sonra bu tatilin ardindan sevgilimin gozlerinde kaybolunca..

Sonra ehhler basladi.. Kotuydum kendi meslegime ulasamayinca, cok kotu oldum lanet insanlarla ayni is ortamini paylasmak zorunda olunca.. Evim benim olmayinca ve bi cok seyde .. Beterdim aglarken aitlik ekime layik belki tek sey olan yatagimin ustunde ..

Beterin beterini gosteren kaderime sukurler olsun simdi.. Pamuk kralicelerimi kaybettim ; oksuzum.. Meslegimden oldugunca uzak olmanin yani sira anlamsiz yaptirimlarla ve cilgin egolarla ugrasiyorum.. Ve en sonda isini yapamayan adamlara is ogretmek namina 13 saat depoda calisiyorum bilfiil.. Koli koli urun ayirip, palet tepelerinde geziyorum.

Cunku bunun icindi iyi bir liseden mezun olma, sabahlayip girilen sinavlarla hak kazanilan 2 universite diplomasi, tubitak projeleri, bitirme tezleri, 2 dil , erasmus ve birsuru basari hikayesi ..

Yok cocuklar okumayin .. Ben okudum, kardelen ayse gibi okudum ..

Sarki

Dinleyin

Bugunun sarkisi bu ..

İster popomuzu uzun ugraslar sonucu isittigimiz koltukta oturup disarda ne bicim yagmur var lan diyerek yada o bicim yagmurda deliyle yakin temasta kalmiscasina toprak kokusunun yogunlastigi dar alanlarda gezip, o yagmur kadar yogun olamasa da yanaginizi islatirken, ama hicte boyle olmiycakti kii simdi niye boyle oldu diyerek yeni ergen gibi saga sola sinirlenip, bazende sadece susup islanirken dinlenesi sarki ..

bunlar yazinin siirleri olsun.. (1) (2) ikisi birden haleti ruhiyeme tercüman olsun .. 

karaköy akşamı

Size bi karakoy aksamindan ehemmiyetsiz ayrintilar ve enstantaneler bildirmeyi borc bilir gorev addederim..

Ama herseye basindan baslamak, ayrintiyi kacirmamak namina yeri geldiginde onda bogulmak gerekir.

bir aylik gurbet limiti dolup sila hasretiyle yanmaya baslayan ben, kendimi cuma aksami ilk trene atmaya yeltenirim.. Zannederim ki kolay, he he heeyt diye nanik yapar lakin kader arkadan..

Ah ne yesek nasi yapsak telasi  aman be yeaa yla sonlanip meshur bilmemne ustanin sofrasiyla son bulur amma ve lakin karakoy nasilsa dedigimiz yer lokasyonunun namina yakisir bir kavgayla karsilar bizi , ama asil ilginc olan insanlarin tepkisizligidir, ne yerde yatan adama ambulans, ne kavgaya polis cagiran semt esnafi bide oturup seyreder agzi burnu dagilan adamlari elde cekirdek.. Hadi sen bi kosu bakta gel denen sevgili kavganin ortasinda kalip ezandan sonra sokakta kalmis cocuk gibi yana yakila cagirilir .. Ohaa kan oldu lan yerler edasinda kavga izlenmeye devam ederken dukkana giren semt kadar eski hayatini fiziksel yorgunlukla kazanan bayan noluyo yaa ! Sorusuyla tum dikkatleri uzerine ceker.. Vay efenim nerlerdesiniz ozlettiniz kendinizi tepkisini duyan biz tenis maci seyreden kedi edasiyla  oha burasi daha ilginc diye o tarafa yoneldik.. Bir iki sohbetin ardindan bu tarafta sikti zira biz zaten o bayanin semtinde misafir oldugumuzu onun ve saz arkadaslarinin ise ev sahibi oldugunu animsadik ..

Sahile indigimizde cok daha ilginc olan cruz fotografi ceken , cruz ceken ve hatta hesapta iten arkadaslarla karsilastik .. Ben cok merak etsemde bu kafanin musebbibini .. Sustum, sadece sustum ..

Mevsimi olmadigi halde kestane yiyip balik tutamayan hirsli bos bakkallari izlerken vapur geldi .. Ve sukurler olsun bu aksam boylece bitti..

Hayat tuhaf .. Cruzlar, kavgalar, mamalar filan ..

Yemek gibi ..

Boyle bi kekremsi , sanki az pismis, sanki kabartma tozunu ya da şekerini koymamis gibi .. Bisey eksik gibi..

Sanki akabinde siparis edilen sufleyi beklerken ozensizce yer gibi .. Bazi yerlerinde hazdan ölürken , bazen de gozden yas getircek kadar eksi , alinda boncuk ter birakacak kadar aci gibi .. Hem cok sevip hemde cok doymus gibi bazen .. Tabaktakine hasretle bakip tek bi lokma yiyemiycekmis gibi .. İcin gidip , izlemek oylece sogumasini ..

Ama en cok oruc gibi .. Mukemmel bi masaya iftara davetli olupta aksama kadar o masanin hayalini kurmak gibi .. Selameti umarak sebat gibi ..

Ruya

Sevgilim ..

Seni gordum ruyamin en guzel yerinde ustumde beyaz elbisemle .. Yamacimdaydin.. Tam gozlerine bakip sana biseyler anlatirken uyandim birden, ne guzel betimledim o uyku arafinda sana sevgimi bilsen.. Yanimda olsaydin durtup uyandirsaydim seni istedim sana sayfalar dolusu konusmak icin ..

Diycektim ki .. O ugur bocekleri kadar salinarak seyirtiyorum cevrende, zira o ugur bocekleri gibi sans ve mutluluk getirdin bana .. Diliyorum ki hep cikolatali meyve tadinda olsun hayatimiz ve hep gunesli olsun gunlerimiz..

Sarki