2015

2015e uyuyarak girdim .
zannetmiyorum çok şey kaçırdığımı . uyanık girdiklerimden bişey kazanmadığım varsayılırsa bu sene değişiklik yaparak daha yaşamadan tepki verdiğim düşünülebilir.
bi tabak peynir ve yarım şişe şarapla karşıladığım yeni yılın bana yaptığı ilk kıyakta yalnızlar kulübüydü . sözde z raporu verecektim şuram ağrıdı , buram kanadı yıkılmadım ayaktayım virali bi konuşma hazırlıyordum ; farkettim sonra ne çok önemsiyoruz kendimizi . hep ben .. en tiksindiğim insana dönüşmeme ramak kalmış ben düşünmeyi bıraktıktan sonra , baya toz tutmuş , örümcek bağlamış sağ duyum , hedeflerim falan filan .
ölümün olduğu yerde daha önemli ne olabilir ki zaten . bak gene unuttum yazacağımı .
yılbaşı biletime bakmıyorum ne çıkmış diye. bakmıycam bi 10 gün , hevesi yetsin zaten ne çıkabilir ki yıkılmasın olm hayallerim .
ne güzel hayal kuruyodum ben ; sonra büyüdüm. unuttum kurmayı .. akıl almaz bir romantik olup olmayan hayaller kurmaz oldum . lanet olası bir realist olup kaçtım .
bak hala kendim . farklı bi insan olmak isterdim.
olmadı . keşke olsaydı .
skıldım.
az için . kusmayın.