bugün

bugün

like can't breath in a dream

Is this my fate which i cry for it
Is this my life which i'm trying to survive
Is this real which i thought was a nightmare ..

sosyal arkadaş

bazen diyorum arkadaşlık ve hatta dostluk tabanında samimiyet bu kadar zor olmamalı ..

biz susam sokağı jenerasyonuyduk , arkadaşlığın kardeşlikten öte olduğu filmlerle büyümüştük oysa.. ne tuhafsın hayat .. insana kendini unutturuyosun , bi sevgili , eş falan veriyosun insanı kendi içinde dejenere ediyosun .. hayatını "2kişilik kafi mutluluk" duvarlarıyla örüp kapının kilidini de yutturuyosun .. sonra da sosyal mecralarda düğün dernek yaptırıp , mutsuzluklara "kıyamam <3" lı sözde tesellilerle tatmine zorluyosun ..

ben buna çok üzülüyorum .. ben buna gerçekten çok içleniyorum .. o kadar ki .. derinlemesine kaybolup sabahlara kadar göz yaşı dökebilir ,, gerektiğinde yapanlara elimi belime koyup , sipsivri yılan dilimi çıkarıp carlayabilirim ama biliyorum ki bi faydası olmayacak kaçan trenlere ..

susuyorum isteksizce .. geçip gideni izliyorum ..

ve bi şarkı .. 5.ye dinliyorum .. doğuran sağolsun ..

cefa.. sefa ..

Feda ile heba arası bıçak sırtı bir mesafe, cefası hep sana yakın, sefası sana sebep olanlara senden bile yakın..
Neyi ne için feda ettiğini iyi bilmeli insan.

şarkı

özledim

zaman hiiiç bişeye iyi gelmiyor .. ne acım zamanla külleniyor ne de yokluğun bi şekilde unutuluyor , yeri doluyor .. geçen tek şey olan zaman ise leyhimize mi aleyhimize mi belirsiz .. armut gibi zamanla olgunlaşmayı bekleyen aciz biz .. zamanla daha silikleşiyor yüzün .. içimdeki boşluk uğulduyor , hala ve hala ilk günki gibi gözlerim .. "her an yağışa müsait".. dua ediyorum .. ağlıyorum .. birden senin kokun çıkıp geliyo hurçların içinden .. ağlıyorum .. birini görüyorum yolda , sana benziyo .. ben gene ağlıyorum .. komşu teyze beni dualarla işime yolluyo .. işte en çok ozaman ağlıyorum .. geçmiyo ağlamam .. gün boyu sen-sizlik dönüyo ..

keşkelerim var birsürü .. keşke diyorum daha çok olsaydım yanında .. gömülmeseydim bunca dünya işine .. keşke daha çok otursaydık diz dize , pencerenin önünde .. çağırdığında giriverseydim koynuna .. birsürü kitaplar alsaydım sana da sayfa sayfa birlikte okusaydım .. of demeseydim keşke sana hiç .. dilim lal olsaydı da hiç bağırmasaydım sana ..

zaman ne anlamsız.. ne çekilmez ve katlanılmaz ..

çok özledim seni ..


başka bişey yok heybemde .. sadece seni çok özledim ..

1.. 2..
 
dinle..

Karpuz Kabuğuna Yazılar Yazmak: Hastalıklı Şiir..

Karpuz Kabuğuna Yazılar Yazmak: Hastalıklı Şiir..: Eğilip sen herhangi bir şeyin üzerine soluk bir papatya olur yahut kirli bir mendilci çocuk ışık hızıyla hepsini birden kıskanabilirim uy...

dinle

ne güzelsin sen Nazan Öncel ..

kunduram sandukam zembilim ..

insanlar ..

ve insanlar ..

çaresizliği kendilerine koruma yapıp dar alanlarında paslaşıyorlar yine yitip giden kendilikleriyle .. çözüm aramak her daim meşakkatli olduğu için , çarenin olmadığını düşünüp yastığa 2 damla gözyaşı akıtmak hep daha kolay ve onlarca anlaşılır .. ne etinden ne sütünden vazgeçebildikleri hayattan 4 4 lük bir mutluluk umup , beklenen gelmediğinde , içten içe bilinse de  anlamsız mutsuzluklara gark olurlar ..

vurdumduymaz ve tepkisiz olmayı her daim mollalıkla karıştıran insanlar .. kendilerine yapılmasın diye kat kat koruma kalkanı oluşturup , insanları en savunmasız , en çaresiz anında tongaya düşürüp kovadaki solucan gibi kendi keyifleri uğruna onun canıyla oynayan benmerkezcil insanlar..

yazık ki onlara, göremezler azmin zaferini .. her çaba ve her alternatif çözüm anlamsızdır onlar için .. her çıkış yolu başka bir kilitli kapıdır ve kapının koluna bile seyirtmez elleri bıkkınlık pelerininden .. hep dümdüz bakıp hayata at gözlüklerinin arasından , 360 derecelik turlardan ölümüne korkan ve lanetleyen insanlar..

böyle oluyo ..

bakınız ..

nazan öncel

nazan öncel olsaydım ben şimdi ..duygusunu , hareketini , herşeyini ölçülü ölçülü kesip biçmiş nazan öncel yapmışlar sanki ..
 onca o güzel şarkıları ben yazmış olsaydım , şarkılar diil tabi mevzu bahis onca hissiyatı ben saklayıp sakınsaymışım içimde , bu kadar güzel betimleseymişim hissiyatımı ..
 
mutluyken göbek atan , mutsuzken şehri yakan kadın o benim gözümde sabahtan beri yoğunlaştırılmış dinlediğim kendisinden aldığım elektiriğin betimleyen eksiltili cümle hali .. güçlü bi kere .. sonra umrunda değil dünya .. sen.. ben ..
an be an, her takribi 3er dakikalık her şarkısında değişiyor ruh halim ,, depresif olmaya fazlasıyla uygun bünyemle her şarkıda küfürler ve 5 karış suratla eşlik ediyorum veya inceden , çaktırmadan müdürüme nazır omuz atıp ayaklarımla ritim tutuyorum ..

çok kıskanıyorum seni nazan öncel.. baştan aşağı , parçadan bütüne tümevarımda çok kıskanıyorum ..

çok bunaldım ya ben şimdi , koşarak camdan atasım var kendimi .. ve bunu en çok destekleyen şarkı ..