bugünlerde ..

üzgünüm .. sana kısa bir yazı yazıp haleti ruhiyemi anlatacak kadar uzun zamanım olmadı .. iş güç .. (en kalitesiz bahaneler bunlar biliyorum bende .. aslında cesaretim yok .. derinliğime inmeye ,, ne hissettiğimi anlamaya cesaretim yok .. nefes alıp vermek,çoğu zaman dinlemesem de sohbet etmek, televizyon izlemek ne güzel.. etrafımda hep sesler olsun.. kendimi duymayı düşünmeye dahi tahammül edememediğim zamanlar bunlar .. "iyi" tek istediğim sıfat hayatım adına ancak iyiyi betimleyemiyorum .. ilahın benim iyimi betimleyip bana vermesini bekliyorum. tevekkül diyerek geçiştiriyorum ama doğru olup olmadığı hakkında tek bir fikrim yok.. doğruluğun görecesi ürkütüyor beni bazı gecelerin geç vakitleri , bu kadar değişken ve kaygan bişeyin üstünde olmak , ayağının kayıp düşme ihtimalin , en fenası da .. fena işte ,, nitelenebilir bişey değil ki ..

sonra ses ..