büyüyorum ..
ve büyüdükçe, büyümenin küçükken ben büyük kocamaan kız olucam diyerek kurduğum hayallerin yanından bile geçmediğini acı ve sancılı bir biçimde öğreniyorum .. ailemden uzakta ev kurucam diyerek kurduğum özgürlük düşlerimin de gerçekle örtüşmediğini öğrendim .. elimi başıma koyup ah ben nerelere gidem nasıl yapam da ayakta kalam diye ağıt yakmışlığımda çoktur bu arada .. diyeceğim o ki gençler saçmalamayın .. kendinize gelip silkinin .. saçma hayallerin ardında heba olmayın ..
a heyy .. sosyal mesaj verdim gene ..
ya o değil de hakkaten boktan bişeymiş bu büyümek .. şu an sadece kendimden mesulken bile bu yükü taşıyamıyorum .. eziliyorum kendi sorumluluğumun altında .. ya herşey çok hızlı ya da öldürücü slow motion film tadında .. zaten hiç yaşıyomuş gibi de hissetmiyorum .. filmlerdeki karaktere ahkam kesen seyirci gibiyim böyle yapsaya salak diyorum aha şimdi ölcek gerzek diyorum .. bi bakıyorum izlediğim aynadaki aksimden ziyadesi değil ..
yoruluyodum önceden, şimdi bitik haldeyim .. bi arkadşım yüzeye çıkmadan iyice batman ayağının tabana değmesi lazım ki yukarı çıkman o denli kıymetli olsun demişti .. sanırım tabana az kaldı ki ciğerlerim yanmaya başladı ..
büyümüşüz diyoruz her sohbetin sonunda .. "bunu da gördük ya" nın hemen ardından .. masumiyetimi kaybediyorum gün be gün .. bebeğinin kolu kırıldığında ağlayan çocuk gibi içim .. buruk .. ayna gün be gün daha yabancı tanıdığım aksime .. sanki ordaki bnim kötü ikizim ben iyi olandım ya çünkü .. şimdiyde ne iyi kaldı ne kötü .. kişinin kendine yabancılaşması konulu teze örnek teşkil eder pozisyondayım ..
mutsuzum ve kendime bunu itiraf edecek gücüm bile yok .. anca oysa ne hayallerimiz vardı da çıkıyor güzel kelamlar .. onun dışı hep karanlık ..
artık çok kolay herşey ve ben bu kolaylığa zor uyum sağlayanım .. hiçbirşeyi söylemeden anlamayan anlasa da yormayanım .. işte onun için hep çok yorulan üzülen ve mutsuz kalanım ..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder