fonda three little birds çalıyor .. o kadar ..
sarfedilen çabanın , dökülen ter ve göz yaşının , umutsuz kalmışlığın, inanılmamışlığın ve terkedilmişliğin ardından yaşanan haklı gurur var ekranda .. bi "ben yaptım!" durumu .. güzel ev, güzel iş , güzel sevgili ve güzel aile ..
sonra yanaşıyor .. geliyor .. geliyor .. ta içine giriyor hayatın ..
bu sefer fonda mad world var ..
mutluluğun bi durumda yetersizliği ve aslında önemsizliği .. yaptın da noldu , yetti mi diye soran aynadaki bakışlar .. ama ben bunu istemiyordum ki diye atılan sessiz çığlıklar ve yalnızlık .. en keskin kokan da bu yalnızlık .. kalabalığın içinde hissedilen, yeni arkadaş edinmemekten değil , dostum dediklerinin olmayışından kaynaklı yalnızlık .. bi çok şeyi bi başına aştıktan sonra kutlayacak kimsenin yamacında olmayışı .. kızdığında bile bi başına sinirlenme durumu ..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder