sana bunu kapkaranlık bi odadan harflerinin yerini unuttuğum bi klavyeden yazıyorum . klavyeyi gömek için monitörü çekerken kasanın arkası elimde bile kaldı .. aslında çok direndim yazmamak için .. istemedim de yazmayı esasen .. zaten pekte olmayan ( evet gerçekçi olalım, anlamsız balonlara gerek yok) yeteneğimin okuyucu kitlemin muhteviyatını ve niyetini gün be gün öğrenmek ve idrak etmek suretiyle iyice köreldiğini hissediyorum. zira gelecek ve geçmiş 7 düvel akrabam şu yazdıklarımı, küfürlerimi ve haleti ruhiyemi okuyup dünya kıvırarak yalan söylediklerim gerçeği yüzüme çat çat vururken yaratıcı olmam aslında hayalden ötesi değil.
basit hayatlar yaşıyoruz aslında .. çokta komplike olmayan her biri bir diğerine benzeyen insanların ortalama hayatları her biri .. ağlıyıp sızlıyoruz, üzülüp seviniyoruz çaresizlik ve mutluluk içinde yüzüyoruz dönem dönem .. ve her birimiz yalnızlıktan çılgıncasına korkuyoruz .. eşimizi bulmamızı kokular sağlıyor .. sevgi bilinenin aksine yürekte falan değil böbrek üstü bezinde doğuyor. 8 kişilik geniş bi kapasitemiz var aşık olmak için ama unutma sadece beyinde olabiliyor. affetmek tamamen yürek işi olduğu gibi , iyi insan olabilmek bilinenin aksine oldukça zor.
toplunum ortalama değer kriterine inatla herkes iyi olabiliyor . bunu %lerle nitelemek mümkün , çirkef olmak ise bedava ..
her insan deli aslında .. ya çok konuşan , ya ağlayan sızlayan , ya kafasını duvara vuran .. en tehlikelisi belki susan .. herşey yolunda gibi davranıp deliliği savuşturan .. istatistiklere bakıldığında tüm cinnetler onların eseri .. bi kibrite bakar diye romayı yakan neron bunlara örnek olabilir benim gözümde .. kaybedecek tek bir lokması olmayanlar gene bu gruba girer ..
bakmayın bana , üstümü değiştiriyorum.
o diilde .. çok aşığım ben ..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder