pardon bi bira alabilir miyim? yada 2 olsun .. kaderim ve ben birlikte takılıyoruz bu gece .. ona içiyorum .. nasılsa 2de kalmayacak o .. verin onun yerine de içeyim .. deliricem yoksa .. gerçekten .. bazen .. ayık kaldığım zamanlarda korkuyorum kendimden.. bi gün kendime bişey yapıcam diye.. bakın iyi değilim .. en sevdiğim bebeğimin saçlarını misafir çocuk kesince çok üzülmüştüm .. ağlamaktan gözlerim akacak sanmıştım .. ölüyorum gibi gelmişti .. düşün .. canım ondan çok yanıyo ,
bakın , hiç biyere savurmadı hayat beni .. ve ben ona hep çok bel bağladım .. bekledim ki bi gün , hiç beklemediğim bi gün minikte olsa bi süprizle gelecek bana , hiç beklemedim .. gelmekten vazgeçer anarsam diye hiç adını anamadım .. oda beni unuttu belki .. duydum başkalarına gülüyormuş .. orospu ! bırak bana sadık olmayı , sözüne bile sadık olmayı beceremedi .. ve yine beni hiç biryere savuramayan o orospu yüzünden ben hiç biryere ait olamadım .. önce iyi bişey sandım bunu , farklıydı bikere herkesten .. herkes konumlanmayı ve aidiyeti ilk vazifesi ilan edip kavim başı gibi bi okun ardından vatan diye yer bellerken ben gezdim .. kaygısızca hemde .. ve şimdi görüyorum yanlışımı .. belki çok geç değildir ha? belki dönülmez bi akşamın ufkuna varmamışımdır .. bi şansım vardır belki , ömrüm böyle kaybolup gitmez .. ?! sus sende .. her merak edip öğrenenenin sustuğu gibi sus sende .. deli de istersen .. istersen salak .. ya da sende terket beni her aklı ermeyenin terkettiği gibi ..
boş boş bakma yüzüme bi bira daha ver .. korkma sızmam .. olayda çıkarmam.. biliyo musun çok istiyorum sızayım .. bi köşede bi koltuğun şeklini alıp uyuyayım , onu bile beceremiyo şu naciz vücudum .. her gece uyanıyorum sayısız defa, uykuda bile huzur bulamayan bi insana ne kadar üzülebilirsin ? bak işte bi bu iyi geliyo .. önce evet vuruyo çeneme , anlatıyorum yerli yersiz .. hem sanane bunlardan ? amaaan ne işin var zaten kimsede yok .. dinle , üzül, eğlen .. olmadı ağla benimle.. insan ol 2 saat .. sonra giyersin gene pis zırhını .. ha ne diodum .. sonra susuyoum birden .. pembe pijama giyen birine hiç yakışmayan duygular geziniyo aklımda .. nefret .. gırla küfür sonra çiğ süt emmiş insanoğluna .. ne komik aslında değil mi .. bile bile lades .. insanın en büyük zaafı .. bilirken olacağı bıkmaması umut etmekten .. ne aciz ..
ver bi bira daha .. bitiyo sana anlatacaklarım .. bi sonrakinde daha çok anlatıcam .. bence kaç git .. bilmek özgürleştirmiyor çünkü insanı hiçbir zaman .. işte o yüzden aptallar hep daha mutlu.. keşke aptal kalsaydım .. biliyo musun her sabah belki bugün diye uyanıyorum , deliririm ve biter bu eziyet .. delirip bi ağacın tepesine tünemek istiyorum .. ve ölene kadar kuş gibi ciklemek .. yada kelebek olurum kimbilir .. tek günlük deliliklerle bitiririm ömrümü .. belki intihar bile ederim .. biliyorum ama .. edebilirim .. her an .. atlıycam bi binanın tepesinden .. yüksek bi bina olacak , düşene kadar patlasın ciğerlerim ki hissetmeyeyim dağılan beni .. hem hissetmişte olurum hiç yaşayamadığım özgürlüğü .. belki kanat çırparım ..
ne diyodum .. neyse siktiret ..
al bide şarkı veriyim sana .. sus ama .. düşünme de bunları , unut hemen .. yoksa uyuyamazsın sende .. kaybolursun .. bulamazsın ..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder