Oldu

Ben bazen .. Cok uzuluyorum.. Denizler kadar agliyorum.. Bazen sesin kisiliyo da konusurken, ben gene anlatamamis oluyorum derdimi.. Ben bazen cok saf oluyorum.. Ehemmiyeti kalmiyo karsimdakinin , ben istedigime inaniyorum.. Bazen insanlar siginiyo limanima.. Metanetimi ve saglam durusumu kiskaniyo,, oysa her ruzgarda kopuyo yapraklarim.. Cani acirmi agaclarin.. Usurler mi ki? Aslinda hissetmezlermi hic bisey.. Oyleyse uzulmeyeyim bidaha onlara.. Gezmoyim yaz vakti zabita gibİ hangi cocuk hangi agaci salladi diye..

Bazen en iyi susunca oluyo.. Sanki yokmusum gibi , aslinda bunca sikinti hic yokmus gibi yapiyorum .. yolunu kaybetmiş ve huzur bulmuş bir Dart Vader oluyorum .. Uyaniyorum sonra.. Goz kalemi gibi hayat.. Cikarmiyo gozunu ama her baktiginda aynada.. Kacamiyosun bi turlu.. Ve tum mutsuz kadinlarin saci daginik.. Tepelere kar yagiyo ama hep ben usuyorum.. Hirkaylada otursan ince bi sizi omuzlarimda..

Ben bazen anlasilayim istiyorum.. iste en cok o zaman ağlıyorum .  Yada sussun herkes .. Pardon ama hayat coktan secmeli bi renk paleti sunarken ben nerdeydim kuzum? Niye hep tek renk bilmisim ben onu?? Ayrica lanet olsun ayik her sabaha..


Yazmiyorsam da susup oturun rica ederim.. Canimi yakiyor zira yuzlesmek..