1 Mart 2010 Pazartesi

yeni hayat falan ..

ve gene herşey çıktı kontrolümden .. zaten ne zamn rutine bağlamıştı ki diyesim haykırasım gelio .. ne zamn plan yapsam zaten hiç olmadı .. hiç çalışmadığım yerlerden sordu hayat ..

ouww .. çok hazninli bi giriş oldu .. ama iyiym ben ya .. sadece fazlaca hızlı geçio herşey gözlerimin önünden .. seyirci olmayı bırak senkronize dahi ilerleyemioruz gelişmelerle .. ama içimde uslanmaz bi salak var herşeyin süper olucağına inanıo .. sadece zamn lazım ..

gezmeye görmeye bi kuple hava almaya gittiğim şehirde hiç hazırlıksızken iş buldum .. valizimde 2 parça eşyam .. kırılmış, bi parça kalmış umudum ve boş bir cüzdanım vardı .. hani o kadar hazırlıksız .. sonra .. sonrası geldi bi anda, işe başladım. Anlamadan işe başladım .. sigortam bile başladı .. firma üzerimde plan yapmaya bile başladı .. ev ve mobilya aramaya başladım .. hani ben hep planlar yapmıştım ya .. onları kurarken ilerliyodu hayat ..

hiç bilmediğim bir işte . bir şehirde ve yepyeni insanlarla hayat kurmaya çalışıyorum .. eskileri ve eskişehiri özleyip yeniye adapte çabasındayım şu ara .. herkes arkamdan üzülüp yüzüme mutlu oluyo .. yok artık dediğim insanlar kötü yorumlarıyla ya da salt ilgisizliğiyle yaralıyolar .. ve ben yeni şeyler öğreniyorum hayata dair istanbulun yollarında kaybolduğum hergün .. kendimi minicik bi kız çocuğu hissediyorum kocaman şehirde .. o keşmekeşin ortasında .. sabah kargalarla kalkıp gittiğim işimden akşam yorgun argın dönüyorum .. yolda kendime küfür ettiğim sırada da soruyorum kendime ne işim var diye .. nie ki hani .. zor işte,, niye ?? sonra sola doğru çeviriyorum kafami .. bi karasal iklim insanı olarak onu görüyorum .. en büyük özlemim .. deniz .. lanet olsun sana diyip 2de ona sayarak devam ediyorum yoluma .. ama daha dik .. daha emin ve daha umutlu ..

kendime not :
 yaptığını anlamasa da seni koşulsuz şartsız destekleyen tek topluluk aileymiş ..
 madem istiyosun git yaşa .. kendi ayaklarının üzerinde dur demek geniş gönüllülerin işiymiş ..
 insanlar hata kollarmış..
 var sandığım aslında yokmuş ..
 aileden ayrılmak çok zormuş .. valiz toplamak her zaman keyifli değilmiş ..
 gülmek için ciddi çene kası hareketi gerekliymiş ..
 mobilyalar ciddi pahalıymış ..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder