neresinden bakarsan bak yarım ..
sevinci yarımdı bi kere .. bişeyi olsa bişeyi kesin eksik kalırdı .. zaten hepte yarım gülerdi bu sevince yakışırcasına .. hiç bi adama tümden sahip olamadı .. istedi ama olmadı .. biliyodu aslında "sahip olmak" fillinin içindeki kaba tınıyı ama yinede incindi "olamadıkça" .. oldu derken bile yarım yamalak yalanlar söyledi kendine , tam olurum ümidiyle ..
işleri güçleri de hep yarımdı .. çok istediği gelmedi , geleni sevmedi falan ..ideali hep oldu .. ama gerçekleyemedi .. klasik hayatına post modern bi yaklaşımı vardı.. çekilebilir kılmak adına hayatı yarım kahkahaları , yalandan hikayeleri vardı sonra ..
ne sarhoş olabildi tas tamam şöyle sızana kadar , ne de ayık bıraktı kafasındakiler .. çöldeki mecnun gibi insanların arasında ..
hüznü de yarımdı .. zira güçlüydü hep .. görünürdü en azından .. ödü koparken , acıdan titrerken bile güçlüydü .. belki hiç bişeyi tam değildi ama görünüşü çok güçlüydü ..
minimum zamanda maksimum verim hedefinde , hep yarım yamalaktı .. ne süresi minimumda kaldı , ne verim maksimuma vardı .. carnottan hallice verimlerle çabaladı ..
sonra korktu çok .. laf aramızda onu da gösteremedi .. yarım yamalak gene ..
tek ayakkabı gibi .. en tatlı yeri bardakta kalmış kahve gibi ..
yazı da yarım yamalak zaten ..
sonra şarkı ..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder