2 Haziran 2011 Perşembe

don kişot, tren ve bayram sabahı ..

ilk okunan hikayenin rapunzel olması , ilk okuduğum kitabın ise don kişot olması bi tesadüf olamazdı zaten .. hayat bu kadar basit olamazdı .. şükür değil ..

sonunda don kişot olarak vardım yel değirmenime .. onu hala bi düşman zannederek de sapladım mızrağımı hayatın tam kalbine .. aldı çeviriyo beni sağdan sola .. şööyle hallaç pamuğu gibi atıp tutuyo beni .. işin acısı bir yaverim de yok beni tutup sarsacak, doğru yolu gösterecek.. 

ilk çevirişinde ananemi , ikinci turda babanemi kaybettim .. üçüncüsünde mazallah ben gidiyordum .. cesur makinistimiz olmasa, kendini feda edebilecek o geniş yüreği olmasa, 1 saniyelik tereddüt yaşasa ne yapacağı ile ilgili muhtemelen bloguma çiçekler yapıştırırdınız uzak bağlantılarınızdan .. ya da bir hoş seda  .. buruk bir kuple .. sol anahtarının ucuna takılmış beceriksiz bir si notası ..

düşününce çok ağır geliyor .. birinin benim nefes almayı sürdürebilmem için kendini fedası .. ne betimi mümkün bu haleti ruhiyenin ne de içinde bulunması ..oturup 40 gün ağlayabilirim o makiniste , hayatımı düşünmeksizin verebilirim babalarından benim için ayrılmış çocukların bir damla göz yaşı uğruna .. 

ve ben .. hayatına devam eden , uğruna candan olunan can .. burun buruna gelinen ölümden sonra hayata daha bağlı , ölüme daha korkak , ölümü hissedip hayata döndüğü ve "ölümde var" ı hissettiği için iliğinde ve yanı başından geçtiği için azrail çok daha sabırsız hayata karşı .. sırf giden canın hatrına, sırf günlerim sayılı düşüncesine an boşa geçmesin istiyo .. her mutsuz anı yaşanmamış sayıyo ve bakıyo .. pekte bişey yaşamamış 
.. 


halen koşuyo hayallerinden don kişot beceriksizliğiyle .. kayboldu bu ara .. o kadar .. ve yanında istiyo sevdiklerini .. tahammülü yok acıya .. zira gördü en güçlüsünü .. 3 can verdi toprağa .. önceden bilmezken yolunu , şimdi toprağına sarılıp ağladığı yerler var .. gün be gün daha çok tanıdık doluyo mezarlıklar .. ve hala muamma bayram sabahları ne yapılacağı ..

içimde kocaman boşluk .. içinde mutsuzluk tohumları .. sanki herşeyi önleyebilirmiştim de öylece durmuşum gibi hissediyorum .. kahroluorum .. hergün bin kere ölüyorum ..

(istiyorum ki giriş ve gelişme yapılan yazımın bir de sonucu olsun .. ama yok bu sefer .. alternatif sonlar için .. don kişot 'un sonu .. ; hayatın sonu .. ) 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder