boynunda anahtar taşıyan çocuk ..

orta halli bir ailenin muhtemelen ilk çocuğu.. annesi çalışır ..

ilkokula kadar olan hayatı anneanne - babaneyle geçmiş .. orta ve ileri yaş sohbetlerine aşina, o yüzden yaşından olgun, bi yaştan sonra ise kreşe başlamış, eğitim öğretim hayatına yaşıtlarından erken atılmış ..

ilkokuldan başlayarak her gün kendisi hazırlar kahvaltısını .. çizgi filmlerin karşısında hazırladığı kahvaltıyı yerken bi taraftan çocuk bi taraftan kocaman insan olmaya başlamış bile.. arkadan düğmeli önlüklerini iliklerken kolları ağrır .. elleri ağrır .. açık kalan düğmeye sinirlenip ağlar bile .. nihayetinde çocuktur çünkü .. okula gidiş saati gelince de televizyonu kapatır .. camları kontrol eder .. ocağı kontrol eder .. babasının kaybetmesin diye boynuna taktığı anahtarla kapıyı kilitler .. okula koşarken telaşlanır .. ya kitlemediyse kapıyı? .. geri döner .. tekrar kontrol eder .. aklı oyunda çünkü .. nihayetinde çocuk .. eve gelince kapıyı gene boynundaki anahtarla açar .. girer içeri .. yalnız başına oturup çizgi film seyreder gene .. annesinin gelmesini bekler .. inceden çok kıskanır annesi çalışmayan arkadaşlarını .. onlar asla taşımaz anahtar .. zile basarlar kapı açılsın diye .. açılan kapıdan mis gibi yemek kokusu yayılır tüm apartmana .. kıskanır ama diyemez annesine .. çalışmasanya sen ,, bak ben çok özlüyorum seni .. zile bassam .. sen açıversen kapıyı .. yemek koksa miss gibi .. sonra sana sarılsam .. diyemez üzülmesin diye ..

anlar aslında herşeyi .. annesinin niye çalışması gerektiğini ve çalıştığını .. niye onun yanında olamadığını .. içten içe takdir de eder .. ama çocuk işte .. boynunda taşıdığı anahtarın ağırlığını hiç sindiremez içine ..

büyür sonra .. annesi emekli olur .. sırf kapıyı annesi açsın diye hiç anahtar taşımaz .. çalan zilin ardından duyduğu otomatın sesinden huzur duyar .. kapı açılınca ise yemek kokusu geliyodur ..

sonra daha çok büyür .. boynuna anahtarla takılan bir sürüde hayali vardır .. idealleri yüzünden sıkıntı çeken ama mutlu olan insanları gördü zira her adımında .. bilse de sıkıntı çeker .. koşar ideallerinin ardından ..

bi evi olur .. anahtar boynunda değil bu sefer .. cebinde .. kapıyı açar .. içersi sessiz .. ışık yanmıyo .. ocak yanmıyo ..

ve o .. gelecekteki boynunda anahtar taşıyacak çocuğun annesi ..

ağlar .. ağlar .. susar .. kalkar .. üstünü değiştirip ocağa yemek koyar..