hep bi serra yılmaz dinginliği istedim şu hayatta .. mağrur, sakin, acelesi yokmuşçasına .. ama daha ziyade bi nazan öncel şarkılarının dengesizliği , bi ajda pekkanın gerginliği ve banu alkan havuz başında parmak ucunda yürürken o parmağın üstünde hissettiği yük oldu omuzlarımda ..
sığ bir sığır gibi dalıp gittim bazen giden trenin ardından .. bazen bineceği vapuru kaçıracağını düşünen saati yanlış insan insan gibi koştum bi önceki vapura .. ve 2 vapur arasındaki sürede hayatının en büyük yanlışını yapmış gibi ezilip büzüldüm bazen ..
saati sorana 7 ceddini anlatan sokak başındaki evin camından sarkıp çekirdek çitleyen dedikoducu teyze oldum kimi zaman .. anlatırken sorunun temasını unutup paragrafını sonuçsuz bırakan .. ve asla "standart" cevabı veremedim naber sorusuna uzun uzun derinlere bakıp sigaramdan bi nefesi sanki ciğerlerim onu çılgıncasına arzularmış gibi içime çekerken ..
gözlerim dumanlı ve derinlere dalarken unutamadım kendimi asla .. hep gergin ve diken üstünde geçti ömrü hayatım .. ya ağlamamak için dudağımı ısırıp kanattım .. ya da ağladım kendimi kaybedercesine .. salya sümüğüm çenemden akıp mendilim bitesiye kadar .. hiç şöyle bi 2 damla inci tanesi düşürüp sessiz sessiz ağlayabilen bi yapım olmadı ..
ya doya doya dibine kadar yaşadım tüm duygularımı .. ya da sıvayıp paçalarımı zıp zıp geçtim duygu sellerinin arasından ..
ha sevdim tabi .. hiç sevmemiş , kana kana su içer gibi .. ibadet eder gibi sevdim .. dünü olmadığı gibi yarını da yok gibi sevdim .. sonra daha çok sevdim .. taparcasına .. yarının kaygısına düştüm dünü düşünürken .. tavan arasında unutulan antika tablo gibi anlamsızlaştım birden .. bağrı yanık dostlara selam edip reveransımı yaptım tanıtmak adına şahsımı ..
şimdi ise .. en ön saflarda destek veriyorum kendilerine .. dönüp bakıyorum arkama bazen .. yok kimse .. ben lelelele die koşuyorum tutuşan eteklerimi söndürmeye .. bi bardak su buluyorum .. eteğimi söndürüyorum da .. bağrımın yangını hep var .. ne dilime değiyo .. ne kandırıyo kendine su ..
yine de deva ediyorum aqua terapiye yorulmadan .. totem yapıyorum her gün .. totoş oluyo tutmayınca .. ona da sövüyorum bi posta .. atıyorum stresimi .. dedim ya "standart" olamıyorum .. haddinden fazla seviyorum .. ve daha da fazla korkuyorum ..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder