7 Şubat 2011 Pazartesi

sayıyorum .. hadi saklan ..

başladı ..

el salladı ayrılırken .. her zamanki gibi .. bir damla göz yaşı süzüldü camdan görünmeyen yanağından.. sürekli beynini kemiren sorular her yolculukta daha ayyuka çıkıyordu .. o seslerini bastırmak için yastıklarla korkularını boğdukça onlar daha yüksek seslerle geliyorlardı .. kulaklarını kapatıp bağıra bağıra şarkı söylüyordu ama ellerine iğneler batırıp kulağına fısıldıyorlardı .. yaptıklarını .. yanlışlarını ve zayıflıklarını .. iyi de o zaten biliyordu herbirini asırlardır söylediği şarkılar gibi .. ismi gibi kazınmıştı zihnine .. mıh gibi soluyordu her nefesinde hatalarını .. an be an gözünün içindeydi oysa her biri .. niyeydi dahası?

hem neden büyümüştü ki .. bugünkü gözyaşı yitip gidenlereydi .. birden farketmişti zira ne kadar büyüdüğünü .. dönülmez akşamın ufkundan çoktan geçtiğini .. herkesin aksine hiç büyüme çabasına girmemişti .. öngörmüştü belkide büyüdüğünde olacakları ve hep küçültmüştü yaşını .. aslında bıraksan hala oynardı oyuncaklarla da annesi kaldırıp vermişti kapıcının küçük kızına tüm barbielerini .. ağladığında ise hımm sen koca kız oldun .. bebekler oynar onlarla demişti .. avutmaktan çok ultimaton verir bir edayla .. sonra değişti herşey yavaş yavaş .. önce bebekler gitti, sonra sokak arkadaşları, sonra dışarı çıkıp gezdiği herkes dağıldı biyerlere .. oyun arkadaşları hala vardı ama oyunlar değişti bir bir .. kovalambaç belki hala vardı ama daha bi politik oldu sanki .. gene saklanıyordu ama bu sefer bi başka gizleniyordu yerinde ..

inatla saklandı yıllardan ..

Hem oyle biyere saklandiki gecip giderken farketmedi hic bir yil onu, sonra cikiverdi birden, sobelemeye.. Oyundu nihayetinde .. Kimse kalmamis.. Oyun dagilmis.. Gun geceye varmis ve bi o kalmis evsiz.. Yurtsuz.. Calmis her bir kapiyi .. Gelmemis cevap.. Oturmus ozlemis uzun uzun.. Oturmus aglamis uzun uzun.. Tatillerini dusunmus.. Kacip gittigi sonra donuverdigi zamanlari.. En acisini dusunmuste gulup gecivermis ona bile. Yaptigi kurabiyeler bile gecmis aklindan,, ictigi kahveler.. Fallar.. Arsinladigi yollar.. Koca dunyada biseycik olmamista avuc ici kadar yerde kaybolmus.. Dusunmus nelerini kaybettigini ..
Cizlamis ici .. Bi pandik bile yemeyen ruhuna tecavuz etmisler.. En kutsal dedigi sevgiyi hatirlayamiyormus artik ,, ugruna hayatini, sevdiklerini hice saydigi hayali de pek utopik geliyomus artik.. Ne dali kalmis tutunacak ne de bir agaci govdesine siginacak..
Herkes gitmis, o unutmus, ruhu ölmüş,, umudu kuş olup uçmus,, nefeslerini almiş vermiş almiş vermiş cigerlerine yük olmasın diye ..

bitti..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder